تادئوش روژه‌ویچ سال 2007 جایزه‌ی ادبی اروپا را برای مجموعه‌ی آثارش دریافت کرد. او یکی از مشهورترین و بانفوذترین شاعران و نمایشنامه‌نویسان لهستانی بعد از جنگ جهانی دوم در جهان است.
روژه‌ویچ یکی از برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویسان تئاتر مدرن لهستان است. او اولین نمایشنامه‌‌اش به نام «بایگانی» را سال 1959 نوشت و از آن پس تئاتر به یکی از مشغولیات ذهنی او بدل شد.
نمایشنامه‌های روژه‌ویچ که با تفحص بسیار در مفهوم «واهی و بی‌معنا» (ابسورد) بودن زدگی نوشته شده است تاثیر بسیار زیادی بر گروتفسکی و تادئوش کانتور دارد.
او با بدعت در ترکیب‌های کلامی در طنز و در نوعی زبان که اغتشلش و بی‌معنایی (ابسوردیته) در شر و نمایشنامه را میسر و ممکن می‌کرد، از پیشگامان نوآوری در شعر و تئاتر لهستان است. البته با همه‌ی این احوال تلاش بسیار داشت که با نوعی فاصله‌گذاری برای توده‌های عامی مردم فهمیدنی، موثر و در دسترس باشد. او خود را معلم اخلاق می‌داند
«پیرمرد کوتوله‌ی مضحک» با عنوان فرعی (کمدی در دو پرده)، مضحکه‌ی تکان‌دهنده‌ی تلخی است. نه فقط از نقطه‌نظر نگاهی که بر پیری و سال‌خوردگی دارد. بلکه به دلیل نگاهی که بر رویاها و آمال و آرزوهای بزرگ درهم‌شکسته‌ی زندگی می‌افکند. یک زندگی یکنواخت و ملال‌آور که در آن فساد و تباهی جایگزین حهش و پیشتازی شده است. این نمایشنامه می‌تواند جنبه‌ای هولناک داشته باشد و عرق سردی بر بدن تماشاگران بنشاند و حالتی بس غم‌انگیز برایشان ایجاد کند.
فقط اگر تصور کنیم که در پشت عروسک‌هایی که شخصیت اصلی نمایش با آن‌ها بازی می‌کند، می‌توان دختران کوچکی را با گوشت و پوست و استخوان یافت. او مصلحی اجتماعی است اما هرگز جوانی ازدست‌رفته‌اش را از یاد نمی‌برد. هرگز وحوشی را که مسبب اصلی این‌همه مصیبت انسانی‌اند نمی‌بخشد. او با کلمات از این مصیبت دنیوی مضحکه‌ای سراسر مطایبه‌آمیز و کمدی می‌سازد.
کتاب‌هایی دیگر از این دسته‌بندی
مشاهدۀ همهبرای استفاده از مطالب فروشگاه، داشتن «هدف غیرتجاری» و ذکر «منبع» کافیست. تمام حقوق اين وب‌سايت نیز برای شرکت شناسنامه است.
نظرات